Μαριάννα: 4ο Πείραμα

Πρότεινα να σηκωθεί ένας ένας και να χορέψει κρατώντας ό,τι του έχει μείνει, ό,τι του αρέσει από όλα αυτά που έχουμε κάνει- να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να κάνει ό,τι νιώθει.

Είναι μία προσπάθεια να αφήσουμε το βουβό μας ημισφαίριο (εξωλεκτικό σύστημα) να εκφραστεί χωρίς να κρίνουμε, ή να ερμηνεύουμε τη συμπεριφορά του. Προσπαθήσαμε να δούμε αν το κινητικό υλικό μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που σκεφτόμασταν εξ αρχής όταν το δημιουργούσαμε. Αν η κίνηση που δημιουργήθηκε μπορεί να με τροφοδοτήσει με καινούριες σκέψεις, συναισθήματα- αν μπορεί να με κάνει να ανακαλύψω καινούρια πράγματα.

Παρατηρήσεις

Για την Αγγελική λειτούργησε πολύ ωραία και προέκυψε ένα πολύ ενδιαφέρον σόλο. Το πρόβλημα βέβαια για άλλη μία φορά είναι ότι μάλλον δεν μπορεί να το ξανακάνει!

Δυσκολευόμαστε πολύ να κρατήσουμε το υλικό που προκύπτει από τους αυτοσχεδιασμούς γιατί δεν μπορούμε ύστερα να το αναπαράγουμε.

Χορογραφία

Εκείνη τη μέρα γεννήθηκε επίσης και η ιδέα αυτού που μετά ονομάσαμε κλάσμα, όταν αυτοσχεδιαστικά, και ενώ "παίζαμε" η αγγελική έπιασε το χέρι της Πανωρέας. Έχει πολύ ενδιαφέρον ότι η Πανωρέα ερμήνευσε τα ενωμένα χέρια σαν γραμμή κλάσματος και προτείναμε στην Αγγελική να αυτοσχεδιάσει με τον αριθμό της, ενώ η Αγγελική το ερμήνευσε σαν ένα ισχυρό δεσμό μεταξύ δύο ατόμων.

Χορογραφία

Για την ενότητα σε σχέση με τα σύνολα των αριθμών: Ο κάθε αριθμός έχει το δικό του χώρο. Ξεκινάει το μηδέν, το επόμενο σύνολο (Αγγελική) για να πάει στο δικό του  χώρο, περνάει απ το μηδέν. Το επόμενο σύνολο (Μαριάννα) περνάει πρώτα απ το χώρο της Πανωρέας, αγγελικής κ.οκ.

Για την ενότητα με τα σχήματα των αριθμών στο πάτωμα: δουλεύουμε τις τροχιές γύρω από το μηδέν και τις σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των ατόμων.

Προχωράμε σε μία νέα ενότητα: Στην καθήλωση των αριθμών στους άξονες, όπου προσπαθούν να κρατήσουν τις θέσεις τους σε αυτούς παρόλο που το μηδέν κινείται στο χώρο.

Χορογραφία

Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια ενότητα εμπνευσμένη από τα σύνολα των αριθμών. Αποφασίζουμε αυτή τη φορά να μπαίνουμε στο χώρο όλοι μαζί και να ξεκινάμε κατευθείαν με τον αριθμό μας.

Προκύπτει μία καινούρια ενότητα όπου ο καθένας σχηματίζει στο πάτωμα το σχήμα του αριθμού του γύρω απ το μηδέν. Δημιουργεί έτσι ο καθένας μία τροχιά γύρω από το μηδέν και προσπαθούμε να δούμε πως επηρεαζόμαστε απ' τις τροχιές των υπολοίπων.